0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Παράθεση από: Georgia s στις Μαρτίου 07, 2009, 09:10:47 pmθεωρώ ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να αποφασίζει το άν θα παρελάσει ή όχι..δεν μπορώ να καταλάβω γτ θεωρούμε στη χώρα μας το θέμα πατρίδα-=θρησκεία= εκπαίδευση..όλα μια σούμα...αν βάλεις ένα παιδί να παρελάσει με το ζόρι θα αποκτήσει μήπως εθνική συνείδηση;; ή αν το πας στην εκκλησία με το ζόρι , θα αποκτήσει θρησκευτική συνείδηση;; θεωρώ ότι το αντίθετο επιτυγχάνεται..η ιδιότητα του μαθητή δεν είναι επιλεκτική (συμφωνώ με τις παρελάσεις=παρελαύνω, δεν συμφωνώ με τις παρελάσεις=δεν παρελαύνω).άλλο θέμα το αν πρέπει να γίνονται παρελάσεις.
θεωρώ ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να αποφασίζει το άν θα παρελάσει ή όχι..δεν μπορώ να καταλάβω γτ θεωρούμε στη χώρα μας το θέμα πατρίδα-=θρησκεία= εκπαίδευση..όλα μια σούμα...αν βάλεις ένα παιδί να παρελάσει με το ζόρι θα αποκτήσει μήπως εθνική συνείδηση;; ή αν το πας στην εκκλησία με το ζόρι , θα αποκτήσει θρησκευτική συνείδηση;; θεωρώ ότι το αντίθετο επιτυγχάνεται..
σαν μέλος της ομάδας της τάξης του θα πρέπει να συμμετέχει στις δραστηριότητες του σχολείου του είτε λέγεται παρέλαση είτε εκδρομή είτε μάθημα. δεν συμφωνώ με την την αποβολή, τη μείωση βαθμού ή τις απουσίες.
Παράθεση από: rozy4 στις Μαρτίου 07, 2009, 09:57:56 pmσαν μέλος της ομάδας της τάξης του θα πρέπει να συμμετέχει στις δραστηριότητες του σχολείου του είτε λέγεται παρέλαση είτε εκδρομή είτε μάθημα. δεν συμφωνώ με την την αποβολή, τη μείωση βαθμού ή τις απουσίες.καταλαβαίνω τί λες κ έχει λογική παιδαγωγική..απλώς εγώ θεωρώ ότι σε ευαίσθητα θέματα που άπτονται της συνείδησης κάθε ανθρώπου, καλό είναι να μην αποφασίζει κανείς για κανέναν άλλο..ούτε καν το σχολείο, απο μια ηλικία (16) κ μετά...μπορεί πάλι να ρέπω προς τον αναρχισμό...
Παράθεση από: Georgia s στις Μαρτίου 07, 2009, 10:03:10 pmΠαράθεση από: rozy4 στις Μαρτίου 07, 2009, 09:57:56 pmσαν μέλος της ομάδας της τάξης του θα πρέπει να συμμετέχει στις δραστηριότητες του σχολείου του είτε λέγεται παρέλαση είτε εκδρομή είτε μάθημα. δεν συμφωνώ με την την αποβολή, τη μείωση βαθμού ή τις απουσίες.καταλαβαίνω τί λες κ έχει λογική παιδαγωγική..απλώς εγώ θεωρώ ότι σε ευαίσθητα θέματα που άπτονται της συνείδησης κάθε ανθρώπου, καλό είναι να μην αποφασίζει κανείς για κανέναν άλλο..ούτε καν το σχολείο, απο μια ηλικία (16) κ μετά...μπορεί πάλι να ρέπω προς τον αναρχισμό... γιατί τότε να περιοριστούμε μόνο σε θέματα που άπτονται της συνείδησης; η παρεχόμενη γνώση; ο τρόπος και ο τόπος μάθησης; ο χρόνος; μιλάμε για το σημερινό σχολείο με τη συγκεκριμένη δομή και τρόπο λειτουργίας.
τώρα Γεωργία ανοίγεις μεγάλο κεφάλαιο. ποιες συνειδησιακές επιλογές και ποια προσωπικά δεδομένα; έχουμε πέσει στη λούμπα του political correct και έχουμε χάσει τα αβγά (αυγά) και τα πασχάλια.
Η ερώτηση θέλω να σου κάνω είναι "Θα μπορούσατε να κάνετε τους μαθητές να αγαπήσουν το σχολείο; Την παρέλαση;"
Παράθεση από: Georgia s στις Μαρτίου 07, 2009, 09:10:47 pmθεωρώ ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να αποφασίζει το άν θα παρελάσει ή όχι..δεν μπορώ να καταλάβω γτ θεωρούμε στη χώρα μας το θέμα πατρίδα-=θρησκεία= εκπαίδευση..όλα μια σούμα...αν βάλεις ένα παιδί να παρελάσει με το ζόρι θα αποκτήσει μήπως εθνική συνείδηση;; ή αν το πας στην εκκλησία με το ζόρι , θα αποκτήσει θρησκευτική συνείδηση;; θεωρώ ότι το αντίθετο επιτυγχάνεται..φοβάμαι ότι ο professor εννοεί ότι αν έχεις δηλώσει να παρελάσης και τελικά δεν πας χωρίς καμία διακαιολογία... δηλαδή έκανε πρόβες για παρέλαση μόνο και μόνο για να χάσει ώρες μαθήματος! Σωστά professor ;