Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία

[Scout]

Δεν είναι θέμα εταιρείας η κατάργηση των οργανικών. Είναι θέμα του ότι στα πρότυπα σχολεία (πλην προτύπων ΕΠΑΛ) δεν υπάρχουν οργανικές.

Αυτό εννοούσα, και μάλλον δεν το κατέστησα σαφές. Ότι αν, στα πλαίσια της επέκτασης των "χορηγιών" εντάσσονται σταδιακά όλο και περισσότερα σχολεία σε μοντέλο αντίστοιχο των Ωνασείων, θα μετατρέπονται σε "πρότυπα" (ή όπως αλλιώς τα ονομάσουν για να αγλαΐσουν την παράδοσή τους στους χορηγούς) και έτσι θα χάνονται οργανικές.

[PDE ads]

[Έσπερος]

Υπάρχει ζήτημα εργασιακό (που δεν είναι το μόνο και δεν είναι το σοβαρότερο, θα έλεγα) και ζήτημα παιδαγωγικό. Το δεύτερο είναι παρα πολύ σοβαρό θέμα. Προ κάποιων μηνών, ένας φιλόλογος σε Λύκειο Δήμου της Αθήνας είχε γράψει ένα εξαιρετικό κείμενο για την κατάσταση των λυκείων της γειτονιάς στα αστικά κέντρα, για την εξαφάνιση του καλού καθ άριστου μαθητή από αυτα (λόγω των προτύπων). Έγραφε χαρακτηριστικά ότι το γενικό λύκειο της γειτονιάς οδεύει στο να γίνει ένα δεύτερο αποθετηριο μαθητών μετά το επαγγελματικό λύκειο. Η κατάσταση όπου ο κάθε γονέας προσπαθει να πάρει το παιδί του μακριά από τα σχολεία της γειτονιάς, έχει ήδη έρθει και θα ενταθεί. Και όπου δεν υπάρχουν πολλά σχολεία της ίδιας βαθμίδας στην περιοχή, η κατάσταση θα είναι αφόρητη. Η δική μου αίσθηση από τους μαθητες μου είναι ότι το 50% (που στα αγόρια το ποσοστό είναι σίγουρα υψηλότερο) έρχεται στην Α Γυμνασίου ήδη αποφασισμένο ότι τα τρία χρόνια αυτά είναι μια ενόχληση που πρέπει να υποστεί μέχρι να πάει στο ΕΠΑΛ (κι ενώ το ΕΠΑΛ μας ειναι καλό σχολείο γενικα). Αυτό είναι μια κουλτούρα απαξίωσης που έχει περάσει στα παιδιά από διάφορους χώρους και τα έχει επηρεάσει από πολύ μικρή ηλικία. Το σχολείο ειναι μια ενόχληση. Όχι επειδή βαριόμαστε στο μάθημα, όχι επειδή πιεζόμαστε και νιώθουμε απογοήτευση (αυτά ίσχυαν παλιότερα), αλλά επειδή μας ζητείται να φερόμαστε πολιτισμένα και να ακολουθούμε κανόνες. Στο δημοτικό δεν έχουν ποινές, οπότε δεν ενοχλούνται τόσο πολύ, στο γυννασιο πιέζονται περισσότερο από αυτές τις «παράλογες» απαιτήσεις και περιμένουν απλα να περάσει ο καιρός και να φύγουν. Με αυτές  τις συνθήκες ειναι λογικό οι γονείς αλλα και οι εκπαιδευτικοί να θέλουν να φύγουν τρέχοντας από τα γενικα σχολεία της γειτονιάς. Λογικό μεν αλλά όχι και καλή εξέλιξη.

[Oliver]

Αυτό εννοούσα, και μάλλον δεν το κατέστησα σαφές. Ότι αν, στα πλαίσια της επέκτασης των "χορηγιών" εντάσσονται σταδιακά όλο και περισσότερα σχολεία σε μοντέλο αντίστοιχο των Ωνασείων, θα μετατρέπονται σε "πρότυπα" (ή όπως αλλιώς τα ονομάσουν για να αγλαΐσουν την παράδοσή τους στους χορηγούς) και έτσι θα χάνονται οργανικές.

Έχουν ήδη φτιαχτεί πολλά πρότυπα και πειραματικά τα τελευταία χρόνια εκτός πλαισίου χορηγίας και έχουν χαθεί πολλές οργανικές.

[ppil]

...Το δεύτερο είναι παρα πολύ σοβαρό θέμα. Προ κάποιων μηνών, ένας φιλόλογος σε Λύκειο Δήμου της Αθήνας είχε γράψει ένα εξαιρετικό κείμενο για την κατάσταση των λυκείων της γειτονιάς στα αστικά κέντρα, για την εξαφάνιση του καλού καθ άριστου μαθητή από αυτα (λόγω των προτύπων). Έγραφε χαρακτηριστικά ότι το γενικό λύκειο της γειτονιάς οδεύει στο να γίνει ένα δεύτερο αποθετηριο μαθητών μετά το επαγγελματικό λύκειο. Η κατάσταση όπου ο κάθε γονέας προσπαθει να πάρει το παιδί του μακριά από τα σχολεία της γειτονιάς, έχει ήδη έρθει και θα ενταθεί. Και όπου δεν υπάρχουν πολλά σχολεία της ίδιας βαθμίδας στην περιοχή, η κατάσταση θα είναι αφόρητη...

Ο συνάδελφος έλεγε την άποψή του προφανώς, ενοχλημένος από την έλλειψη καλών μαθητών που παρατήρησε ο ίδιος. Δυσκολεύομαι να πιστέψω όμως πως τα 9 πρότυπα Λύκεια που υπάρχουν στην Αθήνα, εκ των οποίων τα 6 είναι παμπάλαια και δεν άλλαξαν ιδιαίτερα τον αριθμό μαθητών τους, άρα τελικά τα 3 επιπλέον πρότυπα Λύκεια ευθύνονται για μια τέτοια κατάσταση ειδικά στην Αθήνα. Στην επαρχία ίσως να άλλαξαν κάποιες ισορροπίες, στην Αθήνα όχι τόσο. Αν προσθέσουμε και το γεγονός πως τα Λύκεια είναι συνδεδεμένα με τα Γυμνάσια, δεν είναι καν βέβαιο πως έχουν αριστούχους Λυκείου (άριστος απόφοιτος Δημοτικού δεν σημαίνει άριστος απόφοιτος Γυμνασίου). Οι δε αριστούχοι Λυκείου θα έπρεπε να απεικονίζονται στις πανελλαδικές, πράγμα που συμβαίνει κυρίως στα 6 παμπάλαια πρότυπα και όχι σε βαθμό που θα περίμενε κανείς.
Ο γονέας όμως όντως προσπαθεί να πάρει ο παιδί του μακριά από τα σχολεία της γειτονιάς και έλκεται από τα πρότυπα. Όχι για τους λόγους που θα περίμενε κανείς: την ασφάλεια, την οργάνωση, το περιβάλλον, τις δράσεις, το θετικό κλίμα, τον πολιτισμό, τον ανταγωνισμό ίσως. Όχι. Θεωρεί πως τα πρότυπα έχουν καλύτερους καθηγητές, επιλεγμένους. Αυτό λέει η έρευνα ότι ήταν ο σημαντικότερος λόγος και πέρσι και πρόπερσι.

[PDE ads]

[barbarosa]

Υποτίθεται ότι γίνονται ωνάσεια σε προβληματικές περιοχές και ότι θα δίνουν και τεστ δεξιοτήτων μαζί με τις εξετάσεις γλώσσας και μαθηματικών.
Οι μαθητές θα δηλώνουν συμμετοχή βάσει εντοπιότητας; Διότι στα πρότυπα αυτό δεν ισχύει. Και αν υπάρχουν μαθητές από αυτές τις περιοχές, και ισχύει η εντοπιότητα, που θέλουν να δοκιμαστούν, θα είναι λίγοι και θα γράφουν χαμηλά.
Αν γινόται πρότυπα με πλάγιο τρόπο κι όχι για να ευνοηθεί ο κάτοικος της περιοχής, πώς βοηθούν στην αναβάθμιση των περιοχών αυτών;

[erietta]

πώς βοηθούν στην αναβάθμιση των περιοχών αυτών;

Όπως ακριβώς το λες, αναβάθμιση περιοχών, όχι ανθρώπινου δυναμικού.
Πρέπει να σκεφτούμε ίσως πιο πονηρά σχετικά με τα κριτήρια επιλογής των περιοχών;
Κολωνός και Κυψέλη είναι οι τελευταίες περιοχές της Αθήνας που έχουν κάπως χαμηλότερα ενοίκια....

Η εντοπιότητα είναι θέμα που εύκολα παρακάμπτεται... με ένα ενοικιαστήριο ίσως.

[menandros]

γιατι επικεντρώνεστε στο ότι θα χαθούν οργανικές και δεν λέτε ότι θα δοθούν καλές θέσεις σε φιλόδοξους εκπαιδευτικούς με προσόντα να πάνε να εργασθούν σε πιο καλά σχολεία και όχι να παραμείνουν εγκλωβισμένοι σε χαμηλής ποιότητας σχολεία γειτονιάς ;
Ο ιστορικός της εκπαίδευσης Αλέξης Δημαράς έλεγε ότι, δεν πρέπει να διαλέγει το σχολείο τον εκπαιδευτικό αλλά ο εκπαιδευτικός να διαλέγει το σχολείο του

[durin]

γιατι επικεντρώνεστε στο ότι θα χαθούν οργανικές και δεν λέτε ότι θα δοθούν καλές θέσεις σε φιλόδοξους εκπαιδευτικούς με προσόντα να πάνε να εργασθούν σε πιο καλά σχολεία και όχι να παραμείνουν εγκλωβισμένοι σε χαμηλής ποιότητας σχολεία γειτονιάς ;
Ο ιστορικός της εκπαίδευσης Αλέξης Δημαράς έλεγε ότι, δεν πρέπει να διαλέγει το σχολείο τον εκπαιδευτικό αλλά ο εκπαιδευτικός να διαλέγει το σχολείο του

Αυτό έγραψα πιο πριν. Εγώ δεν έχω θέμα με αυτό. Αρκεί να πληρώνεται κι ανάλογα.
Πουθενά αλλού στο δημόσιο, στην κατηγορία ΠΕ, δεν υπάρχει τέτοια υπερπληθώρα προσόντων όσο στους εκπαιδευτικούς, ιδιαίτερα σε αυτούς της τελευταίας δεκαετίας κι έπειτα.
Βέβαια εγείρονται κι άλλα ζητήματα, όπως gentrification, σχολεία διαφορετικών ταχυτήτων, με όλο και περισσότερο αποκλίνοντα προγράμματα, με διαφορετικό προσανατολισμό κ.α.

Ότι πει η κοινωνία κι ο κυρίαρχος λαός.

[Έσπερος]

Θα μπορούσε καποια να αντιτείνει ότι ο καλός εκπαιδευτικός είναι αναγκαίος στα σχολεία που αντιμετωπίζουν προκλήσεις, ώστε να βοηθήσει στο να λυθούν τα προβλήματά τους.

Εγω προσωπικά δεν είμαι αντίθετη στην ιδέα ότι καποια εργασιακά περιβαλλοντα μπορούν να είναι πιο απαιτητικά. Δεν αρέσουν σε όλους οι όμιλοι και τα προγράμματα, δεν έχουν όλοι διάθεση να ετοιμάζουν εκτός ωραρίου μαθητες για διαγωνισμούς. Αυτό όμως είναι το κάτι έξτρα. Όταν αρχίζουν οι πολλές κατηγορίες σχολείων, και με τις συνθηκες που τις γνωρίζουμε όλοι, είναι προφανές ότι το αποτέλεσμα θα είναι σχολεία που τελματώνουν, αφού αδειάζουν από το μαθητικό δυναμικό που μπορεί να φύγει για αλλού, σχολεία που αδειάζουν από μαθητες υψηλών επιδόσεων, ή έστω μετρίων επιδόσεων αλλά με κίνητρο και διάθεση να στέκονται σοβαρα στο σχολείο, μαθητες από φροντισμένα περιβαλλοντα με γονείς που ενδιαφέρονται. Κατανοώ γιατί ο γονέας θα θέλει να πάει το παιδί του σε έναν πιο φιλτραρισμένο χώρο. Κατανοώ ότι ο εργαζόμενος θα ήθελε να ορίζει περισσότερο τις συνθήκες εργασίας του. Σε προσωπικό επίπεδο είναι κατανοητό. Συνολικά παιδαγωγικά όμως, εμείς ως παιδαγωγοί (αλλά και ως σκεπτόμενοι πολίτες, θα έλεγα), δεν μπορούμε αυτό να το θεωρούμε θετική εξέλιξη. Δεν είναι θέμα ιδεολογικό. Πρώτα πρώτα είναι θέμα πρακτικό. Είναι αναγκαίες παρεμβάσεις σε νηπιαγωγεία, με μείωση του αριθμού των μαθητών, στα δημοτικά, πάλι με ολιγομελη τμήματα και παρεμβάσεις πολύ νωρίς ώστε να μην μένουν τόσο πολύ πίσω κάποιοι μαθητες. Η συμπερίληψη στα χαρτιά ξέρουμε όλοι ότι είναι ένα ωραίο περιτύλιγμα για να μένουν κι άλλα παιδιά αναλφάβητα. ας λυθούν αυτά σε πρώτη φάση. Ας κοιτάξουμε να μην τελειώνουν τα παιδιά με τόση ανομοιογένεια το δημοτικό. Ας δοθούν εργαλεία στους δασκάλους για να αντιμετωπίσουν τη συμπεριφορά των παιδιών στο δημοτικό, όπου εκκολάπτονται καταστάσεις πρωτοφανείς για παιδιά τέτοιας ηλικίας. Ας τα κάνουμε αυτά όλα και μετά ας συζητήσουμε για το αν θελουμε και σχολεία πιο εντατικά ή πιο καινοτόμα ή με εξειδικευμένα ενδιαφέροντα.