Όμιλοι

[harac]

erietta, ναι, η συμμετοχή σίγουρα εξαρτάται από το θέμα και τον σκοπό του ομίλου. Αν αντικείμενό  του είναι να ετοιμάσει παιδιά για κάποιον απαιτητικό εξειδικευμένο διαγωνισμό, τότε ο υπεύθυνος καθηγητής θα διαλέξει τους καλύτερους για να τους προετοιμάσει.
 Οι περισσότεροι, όμως, όμιλοι έχουν πιο  προσιτά θέματα, απευθύνονται σε όλους και προσφέρουν ίσες ευκαιρίες για δραστηριότητες που είναι δύσκολο να "χωρέσουν" στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Ακόμα και το δεσμευτικό πλαίσιο της συμμετοχής έως  12 μαθητών μπορεί να παρακαμφθεί,  δημιουργώντας δυο διαφορετικούς ομίλους με το ίδιο θέμα (και με αντιστροφή ρόλων μεταξύ υπεύθυνου εκπαιδευτικού και βοηθού), ώστε αν επιθυμεί να συμμετέχει ολόκληρο τμήμα ή το μεγαλύτερο μέρος του.

[PDE ads]

[ppil]

Κανονικά όμως οι όμιλοι δεν απευθύνονται σε όλους, ούτε στους καλούς μαθητές βέβαια. Απευθύνονται σε όσους έχουν ενδιαφέρον για το θέμα του ομίλου, πραγματικό ενδιαφέρον και ίσως και μια κάποια κλίση σε αυτό. Δεν είναι προγράμματα δραστηριοτήτων που απευθύνονται σε όλους και σίγουρα είναι και προετοιμασία διαγωνισμών, αν αυτό είναι το αντικείμενο του ομίλου. Εγώ είχα τετραπλάσιο αριθμό συμμετοχών και μου πρότεινε η διεύθυνση κλήρωση. Έτσι όμως θα πάρω και μαθητές "άριστους" της παπαγαλίας χωρίς κανένα ενδιαφέρον ή μαθητές που θέλουν να παρακολουθήσουν για να μην θυμώσω πχ μαζί τους αφού με έχουν σε άλλα μαθήματα (δηλ με τεχνητό ενδιαφέρον)...Δεν λειτουργεί καλά το όλο θέμα, αφού δεν υπάρχει κοινή κατεύθυνση από το υπουργείο, έτσι πιστεύω

[harac]

ppil, δύσκολη η θέση σου... Η κλήρωση πάντα θα αφήνει κάποιους δυσαρεστημένους, ενώ θα ταυτόχρονα θα αποκλείει κάποιους άλλους, που έχουν πραγματικό ενδιαφέρον για το αντικείμενο του ομίλου.
Έχω την άποψη ότι το υπουργείο δεν έπρεπε να περιορίσει τόσο τον αριθμό των συμμετεχόντων και εμείς να αναγκαζόμαστε να κάνουμε πατέντες. Δεν είμαστε όλοι σε πειραματικά με μικρά τμήματα, εργαστήρια, υποδομές κλπ.

[Έσπερος]

Στο δικό μας σχολείο θα κάνουν πατέντες για να μην αποκλείσουν κάποιον, φυσικά στην πράξη θα είναι αδύνατο να βρεθεί ώρα που να βολεύει 30 άτομα. Εγω με τα 10 και αμφιβάλλω, κατάλαβα ότι τα παιδιά αν έχουν μια μέρα μία δραστηριότητα δεν θέλουν να βάλουν κι άλλη. Εγω προσωπικά θα κάνω ο,τι μπορώ γιατί τους κυνήγησα να έρθουν. Οι άλλοι που έχουν την κοσμοσυρροή, εκ των πραγμάτων θα καταλήξουν σε μια ώρα που βολεύει πολλούς χωρίς πίεση ότι θα τους βολεύει όλους. έτσι θα μειωθεί ο αριθμός χωρίς να χρειαστεί να κάνουν επιλογή.

ppil έτσι όπως το εξηγείς, ακούγεται λογικό το γιατί το υπουργείο δεν συγχώνευσε τις δυο δραστηριότητες. Εγω προσωπικά πάντως δεν μπορώ αυτή τη λογική των λίγων και εκλεκτών. Είμαι πολύ εκλεκτικος τύπος στις συναναστροφές μου, είμαι πολύ επικριτική συχνά με όποιον θεωρώ ότι δεν έχει την καλλιέργεια ππυ θα έπρεπε να έχει λόγω μόρφωσης και επαγγέλματος, αλλά στην
εκπαίδευση δεν μου αρέσει η λογική των κλειστών κλαμπ για «αρίστους». Εξάλλου μπορείς μέσα στις δραστηριοτγτες να εντάξεις και κάτι πιο «ανταγωνιστικό» για όσα παιδιά το επιθυμούν και κάτι πιο γενικό για όσα δεν έχουν τέτοιες επιδόσεις. Μου φαίνεται αδιανόητο να θέλει κάποιο παιδί να συμμετάσχει κάπου εθελοντικά και να μην το δέχεσαι γιατί θα σου χαλάσει την επίδοση της ομάδας.

[PDE ads]

[casperini]

Δεν είμαστε όλοι σε πειραματικά με μικρά τμήματα, εργαστήρια, υποδομές κλπ.

fyi τα πειραματικά έχουν 26 μαθητές ανά τμήμα, μικρό δεν το λες

[harac]

[...]
στην εκπαίδευση δεν μου αρέσει η λογική των κλειστών κλαμπ για «αρίστους». Εξάλλου μπορείς μέσα στις δραστηριοτγτες να εντάξεις και κάτι πιο «ανταγωνιστικό» για όσα παιδιά το επιθυμούν και κάτι πιο γενικό για όσα δεν έχουν τέτοιες επιδόσεις. Μου φαίνεται αδιανόητο να θέλει κάποιο παιδί να συμμετάσχει κάπου εθελοντικά και να μην το δέχεσαι γιατί θα σου χαλάσει την επίδοση της ομάδας.

Συμφωνώ. Δεν μπορείς να αποκλείσεις παιδιά επειδή έχουν χαμηλή επίδοση.
Η κλίση, επιπλέον,  προς ένα αντικείμενο δεν έχει τόσο σημασία, όσο η δουλειά που κάνει ο μαθητής για να το κατακτήσει. Χωρίς δουλειά δεν βγαίνει αποτέλεσμα. Το ταλέντο από μόνο του δεν επαρκεί.
casperini, μάλλον έχεις δίκιο. Μικρότερα τμήματα έχουν τα πρότυπα.

[Έσπερος]

Πήγαινα σε πειραματικό σχολείο την εποχή των κληρώσεων. Ήμασταν από τα ελάχιστα δημόσια σχολεία που τότε έκαναν προγράμματα, πχ στο Model of United Nations ήμασταν το μοναδικό δημόσιο, όλα τα άλλα ιδιωτικά. Έχουμε πάρει βραβεία για την εφημερίδα, μαθητές έχουν πάει στο Στρασβούργο μέσω διαγωνισμού κλπ, ποτέ όμως κανείς δεν θεώρησε ότι έχει μεγαλύτερη σημασία η διάκριση, σε σχέση με τη συμμετοχή. Δεν ήταν αυτοσκοπός η διάκριση και μου φαίνεται αδιανόητο να είναι τώρα. Εξάλλου όπως είπα, μπορείς να κάνεις και μία αγωνιστική ομάδα πχ σε σκάκι, φωτογραφία, ρητορική, και μια ευρύτερη δουλειά. Πολύ λυπηρό να περνάνε τέτοιες νοοτροπίες μέσα στα σχολεία.

Σ'  αυτό το πνεύμα, επειδή η ppil με βοήθησε να βάλω σε μια τάξη τις απορίες μου για το τι συμβαίνει με τους ομίλους και τα προγράμματα, μου φαίνεται αδιανόητο και το ότι το υπουργείο προωθεί την ιδέα ότι υπάρχει μία κατηγορία δραστηριοτήτων που παρέχεται δωρεάν (τα προγράμματα) και μία κατηγορία που παρέχεται επίσης δωρεάν αλλά με αντάλλαγμα μοριοδότηση (οι όμιλοι). Δηλαδή κάνει ο καθένας απλήρωτη δουλειά εκτός ωραρίου και του μεν είναι πιο αξιόλογη από του δε; 

Κατά τ'  άλλα όμως, οι βεβαιώσεις των μαθητών δεν θεωρώ ότι είναι άχρηστες. Η ενασχόληση με πράγματα εκτός τυπικών υποχρεώσεων στα βιογραφικά είναι κάτι που εκτιμάται. Θα μου πείτε τώρα, τι το θέλει στο βιογραφικό του ένας μαθητής;  Μπορεί ένα παιδί να θέλει να σπουδάσει στο εξωτερικό, που εκεί αυτά παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο ως ενδεικτικά μιας γενικότερης συγκρότησης και δεξιοτήτων. Μην το απορρίπτουμε τελείως.

[harac]

Θέλουν να καταργήσουν τα προγράμματα, και επειδή θα συναντήσουν αντιδράσεις από τους συντονιστές,  τα υποβαθμίζουν.

[ppil]

"Η επιλογή των μαθητών είναι δυνατόν να γίνεται με δοκιμασίες ανίχνευσης δεξιοτήτων και ενδιαφερόντων ανάμεσα στους μαθητές του σχολείου και των άλλων σχολείων της δημόσιας εκπαίδευσης εκτός και εάν οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί του ομίλου προτείνουν αιτιολογημένα άλλες διαδικασίες επιλογής."
Με αυτό το κείμενο και με τον τίτλο " δημιουργία ομίλων αριστείας, δημιουργικότητας και καινοτομίας" καταλαβαίνουμε πως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα και είναι λογικό αν σκεφτούμε την ιστορία των ομίλων. Προφανώς -σύμφωνα με τα παραπάνω- αν δεν συμπληρώνεται ο αριθμός των παιδιών που θέλουν να παρακολουθήσουν όμιλο μαθηματικών με σκοπό διαγωνισμό, θα δεχτεί ο υπεύθυνος και απλά ενδιαφερόμενους μαθητές, στο διαγωνισμό όμως θα στείλει μόνο όσους μπορούν να κερδίσουν. Αντίστοιχα, στη μουσική αν πρέπει να διαλέξει, δεν θα πάρει παρά τους έχοντες ρυθμό και πάει λέγοντας. Δεν είναι προγράμματα δυστυχώς αυτό που βρεθήκαμε να κάνουμε. Εγώ λοιπόν με σαράντα και παραπάνω αιτήσεις δεν θα έπρεπε να κάνω κλήρωση κανονικά, όχι γιατί θα πάω σε διαγωνισμό, αλλά γιατί με μέγιστο όριο 20, θα πρέπει οι 20 να είναι στο ίδιο επίπεδο για να λειτουργήσει καλύτερο ό,τι έχω καταθέσει, να είναι αυτοί που ενδιαφέρονται περισσότερο και οι πιο υπεύθυνοι για να έρχονται και βάλτε όσους παραμέτρους δεν γράφω αλλά υπάρχουν. Κανονικά δηλ αν θέλω να είμαι σωστή στα παραπάνω, πρέπει να πάρω συνεντεύξεις και να είμαι εντός του κλίματος "αριστείας" αφού εκεί εντάσσεται ο όμιλος. Συμμερίζομαι φυσικά κάθε ένσταση της Έσπερος και της  harac, αλλά αυτά ορίζονται επίσημα, μας αρέσουν ή όχι, και ίσως κακώς συμμετείχα. Πέρα από την κούραση για να φτιάξω όλο αυτό, πέρασα και στενοχώρια για την επιλογή και δυσαρέστησα και συναδέλφους.Η μεγάλη συμμετοχή οφειλόταν κυρίως στο γεγονός πως το δούλευα από πέρσι νομίζω.

Για τις βεβαιώσεις των ομίλων, το ίδιο το υπουργείο τις απαξίωσε. Σύμφωνα με ενημέρωση της διοικούσας των προτύπων σε συλλόγους γονέων, το πιστοποιητικό είναι μια απλή βεβαίωση συμμετοχής όπως αυτές που δίνονται επι χρόνια στους μαθητές για τη συμμετοχή τους σε προγράμματα Φιλαναγνωσίας ,Περιβαλλοντικά ,Πολιτισμικά κ.α και δεν προκύπτει καμιά διασύνδεσή του με οποιοδήποτε πρόγραμμα Erasmus ή Πανεπιστήμιο του Εξωτερικού.

[Έσπερος]

Η αριστεία, η καινοτομία και η δημιουργικότητα όμως δεν είναι ταυτόσημες έννοιες, ούτε έχουν μέσα τους την ίδια αντίληψη του τι σημαίνει δεξιότητες και επιδόσεις. Σαφώς ένας όμιλος μαθηματικών ή φυσικής που προετοιμάζει για διαγωνισμό, είναι ένα κλειστο σύστημα, στο οποίο ούτως ή άλλως δεν θα δηλώσουν συμμετοχή μαθητές που δεν έχουν τέτοια κλίση (εκτός αν οι γονείς τους δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα και θεωρούν ότι το παιδί τους είναι μελλοντικός Αινστάιν). Όμως ένας όμιλος τοπικής ιστορίας ή φιλαναγνωσίας δεν έχει κάτι ανταγωνιστικό, είναι κάτι δημιουργικό. Η ρομποτική μπορεί να οδηγήσει σε μια καινοτομία, που δεν είναι απαραίτητο να προελθει από μαθητές υψηλών επιδόσεων. Άλλοι όμιλοι μπορει να στοχεύουν και σε συμμετοχή σε κάτι ανταγωνιστικό, πχ φωτογραφία, σκάκι, παραδοσιακοί χοροί, αλλά ταυτόχρονα να λειτουργούν και σαν δραστηριότητα εκμάθησης. Δεν καταλαβαίνω γιατί να τα αποκλείουμε όλα αυτά, εφόσον είναι κάτι χωρίς προσωπικό όφελος και περνάει απο έγκριση μόνο από τον διευθυντή του σχολείου. Π΄ροβλημα δυνητικό βλέπω μόνο στην περίπτωση σχολείων που οι εκπαιδευτικοί βγάζουν τα μάτια τους μεταξυ τους από ανταγωνισμό. Αλλιώς, όταν σε ένα σχολειο υπαρχουν κάθε είδους τάσεις, του στιλ "είστε κορόιδα που δουλεύετε τζάμπα" ή " τρεχετε σαν πρόβατα πίσω από κάθε μ... της κυβέρνησης" ή απλά "πού να προλάβω βρε παιδιά με 23 ώρες να κάνω και όμιλο", δεν καταλαβαίνω γιατι θα κάτσει κανείς να ασχοληθεί αν κάποιος δουλεύει τον όμιλο με τον χ ή τον ψ τρόπο.

Εγώ προσωπικά αν στο σχολείο μου υπήρχε ένα κλίμα ότι ο όμιλος είναι αριστείας, ότι πρέπει να επιλεγούν οι καλύτεροι, ότι πρε΄πει να φέρω απτό αποτέλεσμα, ή ότι ο καθένας θα έχει άποψη για το πώς διαθέτω εγώ και οι εθελοντές μαθητές τον ελεύθερο χρόνο μας χωρίς κάποιο κέρδος, απλά δεν θα το έκανα. Όπως τόσα χρόνια δεν έκανα προγράμματα επειδή ημουν δυσαρεστημένη με το πώς αντιμετώπιζε η υπεύθυνη δρασητριοτήτων της περιοχής μου, οποιονδήποτε έκανε πρόγραμμα που δεν εντασσόταν στα δικά της ενδιαφέροντα, ειδικά αν το προγραμμα ήταν πιο πολιτιστικό - φιλολογικό και ο εκπαιδευτικός δεν είχε κανένα ενδιαφέρον να κάνει διαθεματικό άνοιγμα προς τη θεματολογία θετικών επιστημών που αναμασά η ίδια κάθε χρόνο.

Οι όμιλοι θεωρώ οτι λύνουν τα χέρια του εκπαιδευτικού να σχεδιάσει κάτι στα δικά του ενδιαφέροντα, στα δικά του γούστα, με τους δικούς του στόχους, χωρίς έλεγχο και χωρις έγκριση, πράγμα που δεν συμβαίνει συχνά. Εγώ προσωπικα έτσι το βλέπω και γι αυτό επέλεξα να το κάνω.

[ppil]

Το σχολείο που διδάσκω είναι άκρως ανταγωνιστικό, αλλά δεν έχει δικές του απόψεις. Εκτελεί κατά γράμμα τις οδηγίες του Υπουργείου που είναι ξεκάθαρες. Οι όμιλοι είναι όμιλοι αριστείας και η επιλογή μαθητών είναι με βάση το ενδιαφέρον, ούτε με τις επιδόσεις, ούτε τυχαία, ούτε με βάση την υπευθυνότητα, ούτε με τον χαρακτήρα, ούτε με την συνέπεια.Αν σου λέει υπάρχουν παραπάνω αιτήσεις, αιτιολογημένα μόνο θα ψάξεις να βρεις άλλον τρόπο, δηλ σαν να λες: δεν μπορώ και δεν είμαι ικανή να εντοπίσω το ενδιαφέρον, θα προχωρήσω σε κλήρωση. Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν μπορούμε εμείς να διαλέγουμε στοιχεία που μας βολεύουν σε προγράμματα και ομίλους και να φτιάχνουμε κάτι νέο που να μας αρέσει: ή κάνουμε όπως ορίζουν ή δεν συμμετέχουμε. Εγώ ήθελα να κάνω όμιλο, είναι και καινοτόμο και δημιουργικό το πρόγραμμά μου, προφανώς δεν ενδιαφέρει άνθρωπο που δεν έλκεται από τις τέχνες και δεν είναι κακό αυτό φυσικά (αλίμονο αν είχαμε όλοι τα ίδια ενδιαφέροντα), αλλά δεν είχα υπολογίσει πως κάποια από τα δεδομένα θα μου κακοφαινόταν πολύ και με την συμμετοχή (που δεν υπολόγισα τον χαμό της) νιώθω να έχω φάει γκολ από τα αποδυτήρια. Τόσο απλά.

[harac]

ppil, αν θέλεις μεγαλύτερη συμμετοχή, θα μπορούσατε να ξεκινήσετε δύο ομίλους με το ίδιο θέμα πχ (τυχαίο αντικείμενο)  "Φιλαναγνωσία" Α και

[Έσπερος]

@ppil είστε πρότυπο/πειραματικό;

Γιατί ξανακοίταξα την νομοθεσία, επειδή από τα λεγόμενά σου ένιωθα σαν να μην είχα διαβάσει τα σχετικά. Αυτά που αναφέρεις περιέχονται ειδικά στη διάταξη για τους ομίλους των πειραματικών, και η ονομασία "αριστεία-καινοτομία-δημιουργικότητα" και τα σχετκά με τον τρόπο επιλογής μαθητών. Για τα υπολοιπα σχολεία, δεν υπάρχει ονομασια αριστεία κλπ, οι ενδεικτικές δραστηριότητες είναι πολύ πιο ευρείες και εμφανώς σε χαλαρότερο πλαίσιο, δεν αναφέρεται κάτι για τον τρόπο επιλογής των μαθητών κλπ.

Αυτό που είναι σαφές είναι ότι η υπέρβαση του αριθμού πρέπει να ειναι αιτιολογημένη και ότι οι μαθητές πρε΄πει να είναι συνεπείς. Εμείς στο πρώτο κομμάτι είμαστε χαλαροί, γιατί είναι η πρωτη φορά που λειτουργουν ομιλοι, μάλλον δεν θα υπάρχουν τόσοι κάθε χρόνο, και τα προηγούμενα χρόνια έτρεχε 1 πρόγραμμα στο οποίο η καθηγήτρια διάλεγε παιδιά με κριτήριο τη συγγένεια μαζί της, το pedigree της οικογένειας και τη βαθμολογία τους. Οπότε είνα η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που προσφέρθηκε κάτι με ανοιχτη προσκληση σε όλα τα παιδιά, μετά από μια σοβαρή κρίση του σχολείου και πολλά ζητήματα πειθαρχίας και ποιότητας του μαθήματος λόγω φασαρίας, δεν θα είναι ωραίο να κόψουμε τον ενθουσιασμό, ειδικά από τη στιγμή που αποκλείονται εκ των πραγμάτων τα παιδιά που φευγουν με τα λεωφορεία.

[ppil]

@harac
Το δικό μου αρχικό πρόβλημα ήταν η υπερπροσφορά μαθητών για τον δικό μου όμιλο, που δεν έχω βοηθό. Δεν είχα σκεφτεί πως μπορεί να μου τύχει κάτι τέτοιο, ακόμη και αν αφαιρούσα τους μαθητές της Α τάξης (ως λιγότερο σχετικούς) πάλι είχα τους διπλούς από όσους μπορούσα να έχω. Προσπάθησα να αποτρέψω όσους θεωρούσα πως δεν είχαν καταλάβει καλά με τι θα ασχοληθούμε, αλλά και πάλι όλοι οι μαθητές μας θεωρούν πλέον πως πρέπει να παρακολουθούν τουλάχιστον έναν όμιλο και δεν δούλεψε (ο δικός μου όμιλος φαίνεται πιο εύκολος ας πούμε και είναι πιο κοντά στα ενδιαφέροντα των παιδιών). Η επίσημη υπόδειξη ήταν να πάρω συνεντεύξεις, κάτι προσβλητικό με τα υπάρχοντα δεδομένα για τους μαθητές μου. Η πιο soft λύση φάνηκε η κλήρωση και αυτή με το ζόρι από την διεύθυνση. Μου ζήτησαν να προτείνω άλλους ομίλους, κάτι που θα έκανα ούτως ή άλλως, πάλι χωρίς αποτέλεσμα.
@Έσπερος
Όχι, δεν είμαστε πρότυπο, ούτε πειραματικό. Έβαλα τη νομοθεσία των σχολείων αυτών γιατί σε αυτή με παρέπεμψε ο σύμβουλος για να καταλάβω την ουσία των ομίλων. Εξάλλου από εκεί μας ήρθε και εμάς, χωρίς απλά τις διευκρινήσεις και είμαστε και δημόσια σχολεία και τα δυο.