0 μέλη και 5 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Στέκομαι στο θέμα της βαθμολόγησης του βασικού τίτλου σπουδών γιατί από κει ξεκινά το κακό με το προσοντολόγιο. Πολλές φορές ακόμη και ομόλογα τμήματα δεν έχουν ισοδύναμες σπουδές - κάποιος μπορεί να βαθμολογηθεί σε ένα ομόλογο μάθημα που όμως είναι δυσκολίας 10 με 8 και κάποιο άλλο που είναι δυσκολίας 6 με 9. Όμως από αυτά προκύπτει ο μέσος όρος και δίνονται τα ×2,5 ως μόρια του βασικού προσόντος πρόσληψης.Το βασικό πρόβλημα είναι το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων γιατί μέσα σε αυτό οι καθηγητές και οι γραμματείς γίνονται κράτος εν κράτει με τους πρώτους να έχουν χάσει επαφή με το περιβάλλον εξαιτίας της ακαδημαϊκής μακαριότητας στην οποία έχουν υποπέσει. Αν υπήρχαν σαφή κριτήρια για την απόδοση ενός βαθμού, μια σπέκουλα, από την οποία θα ήταν ποινικά κολάσιμο το να αποκλίνει κανείς, δε θα υπήρχαν ακραίες αποκλίσεις. Σε λιγότερο επιστημονικές επιστήμες όπως η φιλολογία και η λογοτεχνία θα έπρεπε να βαθμολογούνται μόνο μετρήσιμα πράγματα κατά τη δομιστική πλευρά της γλώσσας και δευτερευόντως την επικοινωνιακή. Είναι άδικο εξ αρχής που ομόλογα τμήματα διενεργούν τελείως διαφορετικά προγράμματα σπουδών και μετά όλα αυτά ομογενοποιούνται στον ίδιο κωδικό.Η σχολή και το έτος αποφοίτησης καθώς και το κάθε μάθημα θα έπρεπε να δίνει ξεχωριστά μόρια για να επανορθώνεται η κατάσταση - κάτι που απαιτεί έναν σύνθετο αλγόριθμο.
Έχετε μεγάλο δίκιο σ'αυτό. Εγώ ως φιλόλογος ΑΠΘ πώς μπορώ να συναγωνιστώ αποφοίτους από τμήματα ΠΕ02 που λόγω προγράμματος σπουδών έχουν καλύτερο βαθμό από εμένα; Δεν μπορώ να τους φτάσω με τίποτα...
Η επαναφορά του γραπτού ΑΣΕΠ έχει μόνο ένα επιχειρημα: 150 χιλιάδες υποψήφιοι επί 800 ευρώ το πακέτο στα φροντιστήρια ίσον 120 εκατομμύρια ευρώ πιθανός τζίρος. Όλα τα υπόλοιπα είναι φιλολογική συζήτηση.
Κάνε τον πολλαπλασιασμό και για το κέρδος που βγάζουν αυτοί που παρέχουν σεμινάρια, μεταπτυχιακά και διδακτορικά στους εκπαιδευτικούς!
Στο προσοντολογιο ελάχιστα πράγματα είναι επί ίσοις όροις, από το τμήμα του πανεπιστημίου που έχει κανείς σπουδάσει, το σεμινάριο που επέλεξε να κάνει, το μεταπτυχιακό που εχει, τη πιστοποίηση ξένης γλώσσας και κατά πόσο μοχθησε για αυτήν κα. Για κάποιους όμως είναι δίκαιο το σύστημα, αρκεί να μη τους αναγκάσει να κουραστούν περαιτέρω για κάτι, μιας κ για πολλούς φαντάζει άπιαστο όταν έχουν μάθει στην ευκολία. Γιατί και το φροντιστήριο να πληρώσεις δεν θα πάει να γράψει για σένα αν δεν διαβάσεις σκληρά. Ενώ στο προσοντολογιο άνετα διορίζεσαι με εργασίες μεταπτυχιακού που έδωσες στο ίδιο φροντιστήριο που για τον ασεπ το κατηγορείς.
Εννοειται ότι παρα πολλοί περασαμε χωρίς φροντιστήρια. Και τότε μπαίναμε και σε δωρεάν μεταπτυχιακά με εξετάσεις και κάποιοι μας ειρωνεύονταν, ότι είμαστε μια προνομιούχα κάστα που διαθέτει χρόνο για μεταπτυχιακά. Πώς αλλάζουν οι εποχές..Η βιομηχανία μεταπτυχιακών και πιστοποιήσεων είναι πολύ μεγάλη και στο πλαίσιο της προώθησης και των ιδιωτικών κολλεγίων, θεωρώ ότι από αυτήν την πλευρά ειδικά θα υπάρξει πολύ μεγάλη αντίσταση σε γραπτό διαγωνισμό.