0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Η προσωπική αντωνυμία τίθεται ως παράθεση σε κλητική προσφώνηση όπως οι έναρθες ονομαστικές ή απλά επαναλαμβάνεται σε θέση υποκειμένου; (Ανδρες Λακεδαιμόνιοι, ως μέν πολεμικως ειχον υμιν οι Θηβαιοι, πρίν τα νυν πεπραγμένα γενέσθαι, και υμιν ελέγετε)
Αν η φράση είναι "άνδρες Πελοποννήσιοι και οι ξύμμαχοι", τότε το "άνδρες" και το "οι ξύμμαχοι" είναι υποκείμενα κάποιου ρηματικού τύπου.
Αν θεωρήσουμε ότι μια κλητική προσφώνηση μπορεί να προσδιορίζει ως παράθεση το β' πρόσωπο της προσωπικής αντωνυμίας που λειτουργεί ως υποκείμενο, τότε ανοίγουμε ένα θέμα που αφορά το αν είναι δυνατόν το β' πρόσωπο προσωπικής αντωνυμίας να λειτουργεί άλλοτε ως ονομαστική και άλλοτε ως κλητική, αφού στην ουσία είναι το πρόσωπο το οποίο καλούμε.
Απ' ότι καταλαβαίνω έχει παραφράσσει το απόσπασμα από το Θουκυδίδη για να δώσει παραδείγματα για την παράθεση."Ἄνδρες Πελοποννήσιοι καὶ ξύμμαχοι, καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν πολλὰς στρατείας καὶ ἐν αὐτῇ Πελοποννήσῳ καὶ ἔξωἐποιήσαντο.."Στο πρωτότυπο δεν υπάρχει το άρθρο στο "ξύμμαχοι"Μάλιστα ακολούθως επισημαίνει ότι και μια αναφορική πρόταση όταν προσδιορίζει μια κλητική προσφώνηση, είναι παράθεση στην κλητική προσφώνηση.πχ.Ἄνδρες Πελοποννήσιοι καὶ οσοι των ξυμμάχων πάρεστε (επισημαίνοντας ότι η αναφορική είναι παράθεση στο άνδρες).
Παράθεση από: apri στις Ιουνίου 15, 2013, 10:33:52 pmΑν θεωρήσουμε ότι μια κλητική προσφώνηση μπορεί να προσδιορίζει ως παράθεση το β' πρόσωπο της προσωπικής αντωνυμίας που λειτουργεί ως υποκείμενο, τότε ανοίγουμε ένα θέμα που αφορά το αν είναι δυνατόν το β' πρόσωπο προσωπικής αντωνυμίας να λειτουργεί άλλοτε ως ονομαστική και άλλοτε ως κλητική, αφού στην ουσία είναι το πρόσωπο το οποίο καλούμε.Δεδομένου όμως ότι γραμματικός τύπος της προσωπικής αντωνυμίας σε κλητική δεν υπάρχει κατά πόσο μπορεί να ευσταθεί;
Eπομένως, σε περιπτώσεις σαν αυτές τις δυο που ανέφερα, έχουμε μια ονομαστική της προσωπικής αντωνυμίας σε θέση κλητικής. Και μπορεί να ακολουθεί ρήμα σε άλλο πρόσωπο ή να ακολουθεί ρήμα σε β' πρόσωπο (οπότε θεωρούμε ότι το υποκείμενο του εννοείται σε ονομαστική). Συμφωνείς;
Σημειωτέον ότι ψάχνοντας στο google πέφτω και σε άλλες αναφορές περί κλητικής στο β' πρόσωπο της προσωπικής αντωνυμίας όχι μόνο στις διάφορες φάσεις της ελληνικής αλλά και σε άλλες γλώσσες.
Αν έχεις χρόνο εσύ, καλό θα ήταν να μας δώσεις κάποια παραδείγματα. Ευχαριστώ προκαταβολικά για τον κόπο.