0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ψάχνοντας για τη φράση "έφη υπολαβών" που συζητούσαμε, βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που εξετάζει τη σημασία του "υπολαβών" αλλά και άλλων παρεμφερών μετοχών (π.χ υφαρπάσας) σε τέτοιες φράσεις στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Υποστηρίζει ότι το "υπολαβών" είχε μια ιδιαίτερη σημασία καθώς δήλωνε τη διεκδίκηση του λόγου -συνήθως με σκοπό την αντιλογία- στο πλαίσιο διαλόγου με αρκετούς συμμετέχοντες.Σας παραθέτω το link μήπως θέλετε να το διαβάσετε και εσείς.Greek Ways of Speaking (Aggressively): The Case of υπολαβων εφηLeslie Kurke, University of California, Berkeley https://chs.harvard.edu/CHS/article/display/5138
Ευχαριστούμε για την επισήμανσή σου, apri. Έτσι κι αλλιώς, αν θεωρήσουμε το ρήμα υπολαμβάνω μεταφορικά, μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε την χρήση του.
Καλησπέρα συνάδελφοι!Θα μπορουσε να με βοηθήσει κάποιος με την σύνταξη του παρακάτω κομματιού!Η μετοχή παθουσι τι μετοχή θεωρείτε ότι είναι;
τοσαύτην γὰρ ἀφθονίαν παρεσκεύασεν ἡ τούτων ἀρετὴ καὶ τοῖς ποιεῖν δυναμένοις καὶ τοῖς εἰπεῖν βουληθεῖσιν: πώς εξηγείται νοηματικά η μία μετοχή σε ενεστώτα και η άλλη σε αόριστο (κανονικά και οι δύο μετοχές πρέπει να αναφέρονται και στις τρεις χρονικές βαθμίδες); Στο perseus η μετοχή αορίστου μεταφράζεται με παρακείμενο. Αυτό σημαίνει ότι ο αόριστος της μετοχής τοῖς βουληθεῖσιν είναι από αυτούς που έχουν σημασία παρακειμένου και ορισμένες φορές δηλώνουν πράξη που διαρκεί και στο παρόν;
Το τυγχάνω συγγνώμης παρά τινος νοηματικά είναι παθητικό του συγγνώμην ἔχω τινί. Θεωρείται και στη σύνταξη παθητικό; Δηλαδή το παρά τινος χαρακτηρίζεται ποιητικό αίτιο ή εμπρόθετος προέλευσης;
Με τη μετοχή αορίστου φαίνεται πως δεν γενικεύει, αλλά αναφέρεται στους μέχρι τώρα ομιλήσαντας για τους νεκρούς (στους "πρότερον ἐπ' αὐτοῖς εἰρηκότας") - γι' αυτό και η μετάφραση του perseus μού φαίνεται σωστή.