Απουσία ως μέσο τιμωρίας;

[harac]

Έσπερος,
καταλαβαίνω αυτό που περιγράφεις για την επιλεκτική φασαρία σε συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς και μαθήματα. Από πρόσφατη συζήτηση που είχα και με δικούς μας μαθητές, τα παιδιά παραδέχτηκαν ότι κάνουν περισσότερη και συστηματική φασαρία στους "ξένους" εκπαιδευτικούς και στους αναπληρωτές. Αυτό, όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν οφείλεται σε λάθος των εκπαιδευτικών, αλλά σε λανθασμένη αντίληψη των ίδιων των μαθητών. Επομένως, καλά κάνουν οι μη ντόπιοι εκπαιδευτικοί και λαμβάνουν σταδιακά εκπαιδευτικά μέτρα, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι επαναλαμβανόμενες συστάσεις και οι μονόωρες αποβολές, και ας διαμαρτύρονται οι διευθυντές.
Και δεν ντρεπόμαστε να φωνάξουμε ή να βάλουμε μονόωρη σε εκείνους που διαλύουν το μάθημα, επειδή θα το σχολιάσουν οι μαθητές των άλλων τάξεων. Άλλωστε είτε  φωνάξουμε, είτε δεν φωνάξουμε, αν μας έχουν βάλει στο στόχαστρο, πάλι θα μας σχολιάσουν. Δικό τους το πρόβλημα. Κάποιες φορές, χρειάζεται και φωνή  και αντίστοιχα παιδαγωγικά μέτρα για να μπουν όρια.

[PDE ads]

[Έσπερος]

@harac δεν διαφωνώ. Απλώς δεν ξέρω αν έχει νόημα να το κανεις αν είσαι μόνος. Εμείς σαν σχολείο ημερήσιες και διήμερες κλπ ρίχνουμε πολύ εύκολα. Στις συνεδριάσεις προτείνονται εύκολα μεγάλες ποινές και ποτέ δεν επιλέγεται η χαμηλότερη πρόταση. Νομίζω  ότι συγκριτικά με άλλα σχολεία σ αυτό το θέμα κάποιοι θα μας θεωρούσαν υπερβολικούς. Με τις ωριαίες η στάση των παλιών του σχολείου, δημιουργεί ένα κλίμα. Εγω δεν μπορώ εύκολα να πιστέψω ότι όλοι τους δεν έχουν νιώσει ποτέ την ανάγκη να το κάνουν. Για κάποιους συγκεκριμένους που εμπνέουν φόβο το κατανοώ, για άλλους το έχω απορία. Πάντως το γεγονός ότι μεταξύ των παλιών είναι σαν τίτλος τιμής το να μην δίνεις αποβολές, για εμενα λειτουργεί αποτρεπτικά. Δεν θα τις χρειαζόμουν σε όλα τα τμήματα, παρα μόνο στο εκάστοτε δύσκολο τμήμα της χρονιάς. Για τους καινούργιους καθηγητές πάντως, δν ξέρω αν έχουν αντιληφθεί ότι είναι οι μόνοι σχεδον που  βγάζουν έξω.

@ppil αυτο που λες ότι σαν σχολείο δεν έχετε όλοι κοινή εικόνα για το ποιοι κάνουν φασαρία, με εκπλήσσει. Εμείς αυτούς τους έχουμε ξεχωρίσει από την πρώτη εβδομάδα σχολείου, και από το διάλειμμα κι από την προσευχή ακόμα. Δεν χρειάζεται να διερευνηθεί κάτι, είναι προφανές. Απλώς σε άλλους καθηγητές θα χρειαστεί μια παρατήρηση και σε άλλους θα χρειαστεί ωριαία. Όμως ποτέ δεν έχει πει κάποιος ότι υπάρχει μαθητής που σε άλλους είναι τύπος και υπογραμμός και σε άλλους δημιουργεί δυσεπίλυτα προβλήματα (εκτός από τους μαθητοπατερες που ισχυρίζονται ότι έχουν βρει έναν φοβερό τρόπο προσέγγισης των πιο δύσκολων παιδιών, που φυσικά είναι ψέμα). Ο διευθυντής μας θα ήθελε γενικα οι εκπαιδευτικοί να απευθύνονται και στον σύμβουλο σχολικής ζωής για τετοια θέματα, όμως η γενικότερη κουλτούρα του συλλόγου είναι ότι η ανάμιξη των συμβούλων σε θέματα πειθαρχίας δεν θα πρέπει να παρεμποδίζει την επιβολή ποινών αλλά να εινσι συμπληρωματική, αυτό όμως καθαρα με βάση το δικό μας μαθητικό υλικό που είναι παιδιά παρα πολύ κακομαθημένα, χωρίς διάθεση να αποδεχτούν ότι τα σχολεία εχουν κανόνες και ότι πρέπει να δέχονται το «όχι» - και που από τα μέσα της Β έχουν ήδη αποφασίσει ποιοι θέλουν να πάνε στο ΕΠΑΛ οπότε δεν τους αγγίζει οτιδήποτε γίνεται στο Γυμνάσιο, απλα μετράνε μερεσ για να φύγουν. Απ αυτήν την άποψη ευτυχώς που δεν έχουμε ψυχολόγο γιατί θα είχαμε πρόβλημα συνεργασίας μαζί του.

[durin]

Σήμερα είχα ένα περιστατικό με απουσία μαθητή γυμνασίου.

Κάναμε μάθημα με τους μαθητές του ένταξης, σε ξεχωριστή αίθουσα κι ο συγκεκριμένος μαθητής (με διάγνωση ελλειμματικής προχοχής, έλλειψη κινήτρων, ματαίωση) ζήτησε κάποια στιγμή να βγει να φυσήξει τη μύτη του.

Σε αυτό το σημείο να αναφέρω ότι με τέτοιο προφίλ, αναμενόμενα όταν κουράζεται ή όταν πυροδοτείται από κάτι, μιλάει με τους συμμαθητές του, διακόπτει το μάθημα να ρωτήσει τι ώρα είναι, σε πόση ώρα χτυπάει, αν μπορεί να βγει έξω είτε για τουαλέτα είτε για να φυσήξει τη μύτη του (έχει ένα μήνα που ζητά να βγει έξω για αυτό το λόγο), σηκώνεται να πετάξει κάτι ή να πειράξει κάποιον κλπ.
Επειδή στο σύλλογο προσπαθεί να περάσει η γραμμή ότι δεν αφήνουμε τα παιδιά εύκολα να βγαίνουν με το παραμικρό από την αίθουσα, πάντα όταν μου ζητάνε άδεια τους απαντάω "σε λίγο", προφασιζόμενος κάποιο λόγο (αφού τελειώσουμε την άσκηση π.χ.) και στη συνέχεια αν πια επιμένουν και 2η και 3η φορά τότε τους δίνω άδεια για μερικά λεπτά.

Έτσι και τώρα, όταν μου ζήτησε να βγει του απάντησα σε λίγο. Ίσως επειδή σε κάποιο προηγούμενο μάθημα μας, με το σε λίγο, σε λίγο τελικά χτύπησε το κουδούνι και θεώρησε ότι τον κορόιδεψα, αυτή τη φορά όταν δεν ικανοποίησα το αίτημά του, διαμαρτυρήθηκε έντονα και βγήκε έξω.
Για να μην εκτεθώ στους υπόλοιπους και για να μη ρισκάρω να δώσω το μήνυμα ότι μπορούν να αγνοούν τους κανόνες, αναγκαστικά του έβαλα απουσία, όχι ωριαία όμως.

Στη συνέχεια όταν μπήκε μέσα και πληροφορήθηκε από τους υπόλοιπους ότι πήρε απουσία, ήρθε προς την έδρα να ελέγξει το απουσιολόγιο. Όταν του το επιβεβαίωσα, σηκώθηκε κι έφυγε από την τάξη, εκνευρισμένος. Ακουγόταν να περιφέρεται στους διαδρόμους, να φωνάζει κατά διαστήματα, ευτυχώς χωρίς άλλα ευτράπελα.

Στο διάλειμμα ανέφερα το περιστατικό στη διευθύντρια, συμφώνησε ότι καλώς έπραξα ενώ στη συνέχεια της είπα ότι σκοπεύω να ενημερώσω σχετικά και τον γονέα του μαθητή.

Για κακή μου τύχη βγήκε ο πατέρας στο τηλέφωνο ο οποίος δε συμφώνησε, θεώρησε ότι κακώς μπαίνουν απουσίες καθώς το παιδί ήρθε σε αυτό το σχολείο (μετά από αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος) για να το βοηθήσουμε, να μιλάμε στο παιδί κι ότι με τις απουσίες στο τέλος θα μείνει και τι θα καταλάβουμε;
Του απάντησα ότι εννοείται πως έχουμε πρόθεση να τον βοηθήσουμε, ήδη έχει βελτιώθεί (ελαφρώς) η συμπεριφορά του καθώς μιλάμε μαζί του συχνά αλλά υπάρχουν και κάποιοι κανόνες που δεν μπορούν να παραβλέπονται. Προσπάθησα να του δώσω να καταλάβει ότι οι απουσίες είναι μεν σημαντικές και πως αν διαπιστωθεί πως υπερβαίνεται το όριο τότε μπορεί, ανάλογα με την πορεία του, να υπάρξει μέριμνα για τις μεμονωμένες που έχει από πλευράς μου (2 στο σύνολο ως τώρα, στην προηγούμενη προσήλθε με σημαντική καθυστέρηση). Δεν καταλήξαμε κάπου, στο τέλος επειδή είχα μάθημα τον παρέπεμψα στη διεύθυνση η οποία ευτυχώς απάντησε στο ίδιο ύφος μαζί μου.

[Έσπερος]

Εγω προσωπικά δεν θα έβαζα απουσία σε μαθητή χωρίς να τον στείλω κάτω με ωριαία. Κι αυτό ευθύνη το θεωρώ. Μπορεί να σου πει κάποιος γιατί δεν τον αναζήτησες εφόσον δεν ήταν στην τάξη. Στο σχολείο μου τέτοιο επεισόδιο θα έπαιρνε κατ αρχας ωριαία και η επόμενη αντίδραση του μαθητή ππυ περιγράφεις (που εμείς βλέπουμε συχναπολύ χειρότερες) θα οδηγούσε είτε αυτόματα σε ημερήσια από τον διευθυντή, είτε σε ημερήσια από τον σύλλογο, αν κρίναμε ότι ο μαθητής έχει δώσει πολλές αφορμές.

Αυτό με τη μύτη πάντως, τι φάση; Εγω τους δίνω χαρτομάντιλο από τα δικά μου για να μην
βγουν. Αν ακούγονται πολύ μπουκωμένοι τους λέω να σταθούν έξω από την πόρτα. Ποιος τους έβαλε την ιδέα ότι μπορείς να επικαλείσαι δικαιολογία το φύσημα μύτης για να διακόπτεις το μάθημα και να βγαίνεις έξω;

[PDE ads]

[topsy]

Εγω προσωπικά δεν θα έβαζα απουσία σε μαθητή χωρίς να τον στείλω κάτω με ωριαία. Κι αυτό ευθύνη το θεωρώ. Μπορεί να σου πει κάποιος γιατί δεν τον αναζήτησες εφόσον δεν ήταν στην τάξη. Στο σχολείο μου τέτοιο επεισόδιο θα έπαιρνε κατ αρχας ωριαία και η επόμενη αντίδραση του μαθητή ππυ περιγράφεις (που εμείς βλέπουμε συχναπολύ χειρότερες) θα οδηγούσε είτε αυτόματα σε ημερήσια από τον διευθυντή, είτε σε ημερήσια από τον σύλλογο, αν κρίναμε ότι ο μαθητής έχει δώσει πολλές αφορμές.

Αυτό με τη μύτη πάντως, τι φάση; Εγω τους δίνω χαρτομάντιλο από τα δικά μου για να μην
βγουν. Αν ακούγονται πολύ μπουκωμένοι τους λέω να σταθούν έξω από την πόρτα. Ποιος τους έβαλε την ιδέα ότι μπορείς να επικαλείσαι δικαιολογία το φύσημα μύτης για να διακόπτεις το μάθημα και να βγαίνεις έξω;

Κι εγώ δεν το ήξερα μέχρι που άλλαξα βαθμίδα. Το συνηθίζουν πλέον στα δημοτικά, τους λένε να βγουν έξω να φυσήξουν τη μύτη τους γιατί σιχαίνονται να τους ακούνε!!!

[durin]

Κι αυτό ευθύνη το θεωρώ. Μπορεί να σου πει κάποιος γιατί δεν τον αναζήτησες εφόσον δεν ήταν στην τάξη.

Αν ήταν να αναζητάμε τους μαθητές που δεν είναι στην τάξη, δεν θα κάναμε μάθημα αλλά τους ντετέκτιβς. Άλλωστε αν βγει ο διδάσκων, ποιος θα έχει την ευθύνη για τους μαθητές εντός της αίθουσας; 
Ωριαίες προσωπικά τις χρησιμοποιώ με φειδώ και προς το τέλος του μαθήματος, όταν όλα τα άλλα μέτρα έχουν αποτύχει. Αν οι της ένταξης με 6-7 μαθητές βάζαμε με το παραμικρό ωριαίες επειδή κάποιος σηκώθηκε να πετάξει κάτι ή δεν έδειξε υπομονή, οι της γενικής τι πρέπει να κάνουν; 
 

Αυτό με τη μύτη πάντως, τι φάση; Εγω τους δίνω χαρτομάντιλο από τα δικά μου για να μην
βγουν. Αν ακούγονται πολύ μπουκωμένοι τους λέω να σταθούν έξω από την πόρτα. Ποιος τους έβαλε την ιδέα ότι μπορείς να επικαλείσαι δικαιολογία το φύσημα μύτης για να διακόπτεις το μάθημα και να βγαίνεις έξω;

Όταν έχεις μαθητές με τέτοιο προφίλ, είναι δεδομένο ότι κάποιες φορές, άλλες λίγες, άλλες πολλές, θα διακόψουν το μάθημα γιατί κουράζονται. Η δικαιολογία μικρή σημασία έχει.
Φροντίζω είτε να τους απασχολώ με κάποιο τρόπο, να τους αναθέτω καποια αρμοδιότητα ή καποια άσκηση ειδικά για αυτούς, είτε να τους ζητήσω να κάνουν λίγο υπομονή μέχρι να βγουν έξω, είτε να κάνω ένα μικρό διάλειμμα από το μάθημα, ότι μπορεί να δουλέψει και να αποφορτίσει το κλίμα. Τις περισσότερες φορές έχω διαπιστώσει ότι έχει αποτέλεσμα, όχι πάντα (όπως στην προκειμένη περίπτωση).

Τώρα το να βγουν έξω να φυσήξουν τη μύτη τους συγκεκριμένα, εφόσον το ζητούν, ήσυχα, χωρίς να απομακρυνθούν, επιστρέφοντας άμεσα στην τάξη για να συνεχίσουν το μάθημα χωρίς άλλες διακοπές (μέχρι την επόμενη), παρόλο που ξέρω πως συχνά είναι πρόφαση, δεν το παίρνω κατάκαρδα και φροντίζω να μη με ενοχλεί.

Όταν όμως δεν τηρούνται οι παραπάνω συνθήκες τότε χάνεται το δικαίωμα.
Υπήρχαν περιπτώσεις παλιότερα που έβγαιναν έξω να φυσήξουν τη μύτη τους, έντονα και προκλητικά, σα να ήταν ελέφαντες, και μάλιστα Σεπτέμβρη μήνα με ζέστη, που πόρτες-παράθυρα ήταν ανοιχτά και ακούγονταν dolby surround. Ε εκεί τους το ξέκοβα, αν θέλετε να φυσήξετε τη μύτη σας, μέσα στην τάξη.

[Έσπερος]

@durin όχι δεν βγαίνεις εαυ έξω. Αλλά αν κάποιος λειπει ενώ πριν ήταν ή πάει τουαλέτα κ εξαφανιστεί κλπ, καλό είναι να. ενημερωθεί άμεσα το γραφείο. Μέσω άλλου μαθητή. Αποχώρηση από την τάξη χωρίς άδεια είναι σίγουρα λόγος ωριαίας. Είναι πολύ χειρότερο από την
ενόχληση του μαθήματος.

Μια διασπαστική συμπεριφορά στη γενική τάξη είναι πιο ενοχλητική από ένα μικρό γκρουπ γιατί μπορεί αλυσιδωτά να προκαλέσει αντιδράσεις και σε άλλους. Αν ένας ζητήσει να φυσήξει τη μύτη, άλλος να πιει νερό, άλλος να πάει τουαλέτα, δεν θα γίνει ποτέ μάθημα. Επίσης η κατανόηση ππυ μπορεί να δοθεί σε μαθητες με το προφίλ που περιγράφεις είναι δύσκολο να συνδυαστεί με το αίσθημα δικαιοσύνης προς τους άλλους διότι αν αυτοί απολαμβάνουν ασυλία, τότε ο κάθε μαθητής θα αναρωτιέται γιατί απ αυτόν ζητείται να τηρεί τους κανόνες. Αν εχεις παιδιά επιρρεπή στην παραβίαση κανόνων, δεν μπορείς να εχεις δυο μέτρα και σταθμα. Ο ένας θα λειτουργήσει ως καταλύτης για να διαλυθούν και οι υπόλοιποι. (γι αυτό κι εγω απορώ πώς λειτουργεί η αλλαγή τμήματος).

Ελαφρώς άσχετο αλλά περιέργεια: έχετε μαθητή από αλλαγή περιβάλλοντος που έχει γνωμάτευση;  Μου κάνει εντύπωση γιατί ξέρω ότι εκεί η διαδικασια γίνεται πιο δύσκολα.

[durin]

@durin όχι δεν βγαίνεις εαυ έξω. Αλλά αν κάποιος λειπει ενώ πριν ήταν ή πάει τουαλέτα κ εξαφανιστεί κλπ, καλό είναι να. ενημερωθεί άμεσα το γραφείο. Μέσω άλλου μαθητή. Αποχώρηση από την τάξη χωρίς άδεια είναι σίγουρα λόγος ωριαίας. Είναι πολύ χειρότερο από την
ενόχληση του μαθήματος.

Δεν μιλάμε για εξαφάνιση, ούτε για "κοπάνα" από το σχολείο. Μιλάμε για μαθητή που είτε προσέρχεται καθυστερημένα είτε αποχωρεί κατά τη διάρκεια του μαθήματος και δεν επιστρέφει εγκαίρως, με αποτέλεσμα και στις δύο περιπτώσεις να παίρνει απλή απουσία, όχι ωριαία. Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις ο μαθητής παρακολουθεί τα υπόλοιπα μαθήματα κανονικά. Αν διαπιστωθεί ότι ενώ υπήρχε προσέλευση κανονικά την πρώτη ώρα ξαφνικά σημειώνονται απουσίες κατά τη διάρκεια του υπόλοιπου προγράμματος τότε ναι ενημερώνεται η διεύθυνση. Αν επίσης διαπιστωθεί ότι αυτή η πρακτική είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στον μαθητή, πάλι ενημερώνεται η διεύθυνση.

Μια διασπαστική συμπεριφορά στη γενική τάξη είναι πιο ενοχλητική από ένα μικρό γκρουπ γιατί μπορεί αλυσιδωτά να προκαλέσει αντιδράσεις και σε άλλους. Αν ένας ζητήσει να φυσήξει τη μύτη, άλλος να πιει νερό, άλλος να πάει τουαλέτα, δεν θα γίνει ποτέ μάθημα.

Κάθε διακοπή της μαθησιακής διαδικασίας είναι ενοχλητική. Αποσυντονίζει, χάνεται ο ειρμός των σκέψεων, ο ρυθμός που έχει αποκτηθεί, δημιουργείται αναστάτωση, εκνευρισμός κλπ. Αλλά συμβαίνει, δεν μπορεί να εκλείψει ολοκληρωτικά αυτό. Όσο και να το επικοινωνήσεις, όσο και να το επισημαίνεις, όσο και να το υπενθυμίζεις τόσο στους μαθητές όσο και στους γονείς τους, όταν υπάρχουν οι συγκεκριμένες μαθησιακές δυσκολίες θα συμβούν και τέτοια περιστατικά.
Και ναι, υπάρχουν περιπτώσεις που θα συμβεί και αυτό που λες, δε θα γίνει μάθημα. Έχω συμβιβαστεί με αυτό. Το έχω συζητήσει και με άλλους συναδέλφους, παλαιότερους και με συμβούλους. Όταν έχεις πολλούς μαθητές με το προφίλ που ανέφερα, όπως συνήθως συμβαίνει στην ένταξη, είναι ουτοπικό να περιμένεις να γίνει μάθημα ολόκληρη την ώρα.
Ωστόσο όταν η αναστάτωση είναι μεγάλη και δεν μπορεί να γίνει μάθημα όπως λες τότε είναι μια καλή ευκαιρία να συζητηθούν και να αναλυθούν οι συμπεριφορές αυτές, γιατί συμβαίνουν, τι αισθήματα προκαλούν, πως μπορούμε να διαχειριστούμε την πηγή του "κακού" και να βγάλουμε τη "δυσφορία" μας με πιο αποδεκτό τρόπο. 

Στο κάτω κάτω, τι άλλο μπορείς να κάνεις; Το να βάλεις όρια που η παράβασή τους οδηγεί σε συνέπειες δεν είναι κακό αλλά αν είναι τέτοια που οι μαθητές δεν μπορούν να ανταποκριθούν θα καταλήξεις να βάζεις κάθε τρεις και λίγο ωριαίες. Που θα οδηγήσει αυτό; Θα συμμορφωθεί ο μαθητής με ΔΕΠΥ; Άσε που πλέον με τα νέα όρια απουσιών μπορεί
να δημιουργηθεί πρόβλημα όσον αφορά τη φοίτησή του. Και τότε θα βρεις απέναντι πολλούς...από συναδέλφους μέχρι γονείς και τον σύμβουλο παιδαγωγικής ευθύνης!
 

Επίσης η κατανόηση ππυ μπορεί να δοθεί σε μαθητες με το προφίλ που περιγράφεις είναι δύσκολο να συνδυαστεί με το αίσθημα δικαιοσύνης προς τους άλλους διότι αν αυτοί απολαμβάνουν ασυλία, τότε ο κάθε μαθητής θα αναρωτιέται γιατί απ αυτόν ζητείται να τηρεί τους κανόνες. Αν εχεις παιδιά επιρρεπή στην παραβίαση κανόνων, δεν μπορείς να εχεις δυο μέτρα και σταθμα. Ο ένας θα λειτουργήσει ως καταλύτης για να διαλυθούν και οι υπόλοιποι. (γι αυτό κι εγω απορώ πώς λειτουργεί η αλλαγή τμήματος).

Κανείς δεν μίλησε για δύο μέτρα και δύο σταθμά. Οι κανόνες ισχύουν για όλους. Αν μια ενέργεια αντιστοιχεί σε ποινή τότε αυτή θα εφαρμοστεί χωρίς εξαιρέσεις. Όπως έδρασα στον μαθητή με το συγκεκριμένο προφίλ που βγήκε χωρίς άδεια, το ίδιο θα έκανα και με τους υπόλοιπους. Εκτός αν υπήρχαν άλλοι λόγοι, π.χ. ιδιαίτερα σοβαρές παθήσεις όπου μεσολαβούσε απόφαση συλλόγου.
Από την άλλη, ας δώσουμε και λίγο credit στους μαθητές μας. Οι περισσότεροι έχουν την κρίση και αντιλαμβάνονται γιατί λειτουργούμε όπως λειτουργούμε, χωρίς να χρειαστεί καν να τους το εξηγήσουμε ή γιατί συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται κάποιοι συμμαθητές τους, χωρίς να υιοθετούν τις πράξεις τους. Εξαίρεση αποτελούν καμια φορά τα πρωτάκια αλλά κι εκεί υπάρχει περιθώριο ώστε να αναπτύξουν την ενσυναίσθησή τους.

Ελαφρώς άσχετο αλλά περιέργεια: έχετε μαθητή από αλλαγή περιβάλλοντος που έχει γνωμάτευση;  Μου κάνει εντύπωση γιατί ξέρω ότι εκεί η διαδικασια γίνεται πιο δύσκολα.

Λάθος διατύπωση, ο μαθητής φοιτούσε σε γυμνάσιο χωρίς τμήμα ένταξης. Εκεί δεν μπόρεσε να ενταχθεί, πρωτοστάτησε σε αρκετά αρνητικά περιστατικά, μάζεψε και αρκετές απουσίες οπότε με συνοπτικές διαδικασίες μας ήρθε πακέτο με μετεγγραφή. Μάλιστα το σχολείο μας είναι αρκετά μακριά από την κατοικία του και η δυσκολία μετάβασης προσθέτει στην γενικότερη άρνησή που εμφανίζει.   

[Meg4]

[quote /]

Ελαφρώς άσχετο αλλά περιέργεια: έχετε μαθητή από αλλαγή περιβάλλοντος που έχει γνωμάτευση;  Μου κάνει εντύπωση γιατί ξέρω ότι εκεί η διαδικασια γίνεται πιο δύσκολα.
[/quote]
Σε αρκετά μεγάλο και δύσκολο ΕΠΑΛ άκουγα για δύο μαθητές με γνωμάτευση που διέλυαν το μάθημα, ότι εμπλέκεται το ΚΕΔΑΣΥ στη διαδικασία και δεν μπορούν άμεσα.  Έλεγαν πάντως ότι το είχαν ξανακάνει στο παρελθόν( αλλαγή σχολικού με γνωμάτευση). Προφανώς συμφώνησε και ο σύμβουλος ειδικής.  Σε άλλη περίπτωση, σε γυμνάσιο έγινε η αλλαγή στο τέλος του πρώτου τετραμηνου, με τη σύμφωνη γνώμη των γονέων,  μετά από πιέσεις του διευθυντή. Έλεγε στους γονείς ότι όλες οι προσπάθειες απέτυχαν ( τμήμα ένταξης,  διαφοροποιημενη κλπ) και ότι είναι καλύτερο για το παιδί να φύγει με μεταγραφή τώρα,  παρά να κάνουμε εμείς την αλλαγή σχολικού.  Στο νέο σχολείο, στην αρχή μάθαμε ότι ηρέμησε, αλλά μετά ξεκίνησε τα ίδια. Στο τέλος της χρονιάς έμεινε στα μαθήματα (δεύτερη χρονιά που έμενε) και καθώς είχε συμπληρώσει την εννιαχρονη υποχρεωτική φοίτηση σε δημοτικό και γυμνάσιο, δεν ήταν υποχρεωτικό να επαναφοιτησει στη Β γυμνασίου.

[automato]

Σε αρκετά σχολεία ΕΠΑΛ κυρίως οι μαθητές έχουν συμπληρώσει το όριο απουσιών από το 1ο τετράμηνο...!!!

[Έσπερος]

Το ΕΠΑΛ όμως δρν είναι υποχρεωτική εκπαίδευση. Το θέμα είναι στο Γυμνάσιο ππυ δεν μπορείς ελαφρά τη καρδιά να λες ας μείνουν, είτε από μαθήματα είτε από απουσίες, γιατί είναι πιο μικρά κλπ κλπ. Όμως ούτε μπορείς να αδικείς τα άλλα παιδιά που έχουν την ατυχία να έχουν τέτοιους συμμαθητές. Έτσι όπως μικραίνουν οι ηλικίες που τα παιδιά φεύγουν εκτός ορίων τα γυμνάσια θα αρχίσουν να μοιάζουν με ΕΠΑΛ… Και είναι δύσκολο να κρατάς ισορροπίες. Από τη μια, μην τσακίζεις κάποιον στις πολυήμερες πριν καν τελειώσει το Α τετραμηνο, απι την άλλη, δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ο,τι γουστάρει, δεν μπορεί 200 μαθητες να υποφέρουν  επειδή ο ψυχολόγος του ενός ισχυρίζεται ότι το παιδί καταπιέζεται επειδή τα σχολεία έχουν κανόνες, ούτε μπορείς να αφήνεις 10 παιδιά να παρασέρνουν στην κατρακύλα τα υπόλοιπα, μέχρι να δράσουν τα παιδαγωγικά μέτρα (που δεν θα δράσουν, γιατί όταν κάποιος παίζει συνειδητά με τον νόμο εκτός σχολείου, δεν θε ηρεμήσει στο σχολείο μέσω της συμβουλευτικής και των δράσεων για καλλιέργεια ενσυναισθηςης, απλα θα μας περναει για ηλίθιους).

[Logikos-3]

Η κατάσταση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι τραγική.

Οι μαθητές την έχουν δει τράπερ και τους έχουν κανονικά γραμμένους τους εκπαιδευτικούς.

Πως από τη βέργα, φτάσαμε στην άλλη άκρη...

Ρόδα, τσάντα και κοπάνα κύριες και κύριοι, με τις ευλογίες του δήθεν και καλά περίφημου Δημοκρατικού Σχολείου...

Δυστυχώς από το ένα άκρο τους αυταρχισμού, φτάσαμε στο άλλο άκρο της αναρχίας...

Περαστικά μας τώρα...