0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. Μπορώ να πω κι εγώ πως δεν ήταν καθόλου καλή η εμπειρία μου από τη συνέντευξη. Ίσως να μιλάμε για το ίδιο σχολείο MairyLiscious!..... Να επισημάνω πως περίμενα 40 λεπτά παρα το κανονισμένο ραντεβού χωρίς να υπάρχει λόγος και στο διάστημα αυτό συνέβησαν διάφορα αξιοσημείωτα. Το ένα ήταν πως κάθονταν κοντά μου 4 κορίτσια Πέμπτης-Εκτης Δημοτικού που περίμεναν λέει να "προσευχηθούν" με τον διευθυντή. Μετά από λίγο μπήκαν στο γραφείο του και με συνοδεία φλογέρας έψαλαν κάποιο τροπάριο...Τον ευχαρίστησαν θερμά και αποχώρησαν...Άλλα που μου έκαναν εντύπωση ήταν η τρομοκρατημένη έκφραση των παιδιών όταν μιλούσαν σε διευθυντή και δασκάλους,χρησιμοποιώντας υπερβολικά πολλούς τύπους (υποκριτικής) ευγένειας και ο απότομος και εξουσιαστικός τόνος με τον οποίο τους απαντούσαν..Λες και βρισκόμουν σε στρατόπεδο.Η συνέντευξη άκρως απογοητευτική. Αφού ο διευθυντής καταδίκασε όλες τις σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας ως ανέφικτες και άχρηστες με ειρωνεύτηκε για την πίστη μου σε αυτές (project, διαθεματική προσέγγιση)και με συμβούλεψε να είμαι πιο "προσγειωμένη"!! Πέρασε στη συνέχεια σε αδιάκριτες ερωτήσεις για το οικογενειακό μου κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο(!) σημείο στο οποίο έδειξα φυσικά την ενόχλησή μου. Όποτε ρωτούσα κάτι σχετικό με το διαθέσιμο υλικό και τον τρόπο εργασίας σε αυτό το σχολείο δεν έπαιρνα απάντηση.. Το μόνο που άκουγα συνεχώς είναι το πόσο σημαντικό είναι να επιβάλλεσαι στα παιδιά και να τα μαθαίνεις να πειθαρχούν.(και βέβαια δεν εννοεί την "εσωτερική πειθαρχία"...) Αρνήθηκαν δε το οτι δίνει η Μοντεσσόρι πολύ μεγάλη αξία στο ρόλο του παιχνιδιού και φυσικά του δομημένου κατάλληλα περιβάλλοντος. Πολύ φοβάμαι πως είναι τελικά όπως τα λέει η glianna στην ουσία τα πράγματα. Ένας "κράχτης" το όνομα της Μοντεσσόρι.. Όλα τα ιδιωτικά στοχεύουν στον εντυπωσιασμό με τον ένα ή τον άλλο τρόπο..Πόσα όμως πρέπει να ανεχόμαστε και πόσους συμβιβασμούς να κάνουμε για να μπορούμε να δουλεύουμε με τα παιδιά.... Ίσως είναι κάποιες φορές προτιμότερο να κάνουμε άσχετες δουλειές από το να προδίδουμε τις προσωπικές αξίες, τα όνειρά μας και τελικά τα ίδια τα παιδιά..Δεν θα ήθελα ποτέ να γίνω σαν ..αυτούς.. Που αισθάνονται περήφανοι βλέποντας τα παιδιά να τους κοιτάζουν τρομαγμένα μπερδεύοντας τα λόγια τους..Και ειδικά όταν όλα αυτά γίνονται στο όνομα της Μοντεσσόρι που αληθινά σεβάστηκε το παιδί και άφησε πίσω της ένα τέτοιο έργο. Στο youtube υπάρχουν πολλά βίντεο με μοντεσσοριανό υλικό που βλέπουμε να αξιοποιείται με τρόπους ασύλληπτους για τα ελληνικά δεδομένα.