PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Έχω 5 χρόνια προϋπηρεσία σε σχολεία και 5 ακόμα (αναγνωρισμένη μισθολογικά, όχι για μοριοδοτηση) σε ΝΠΙΔ ως εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής. Νομίζω όμως ότι για την αναρρωτική θα δικαιούμαι ως 5 μήνες, αφού η υπόλοιπη προϋπηρεσία δεν είναι από σχολείο αλλά από άλλη δομή.

5 μήνες είναι υπεραρκετοί. Όπως είπες, έχεις ΠΗΤ αρχές Φλεβάρη, άρα αρχές Δεκέμβρη ξεκινάει η άδεια κύησης. 3 μήνες και κάτι αναρρωτική χρειάζεσαι, τους έχεις άνετα.

Να πάνε όλα καλά και με το καλό να δεχτείς το μωράκι σου. 

Ευχαριστώ για την απάντηση. Αρκεί λοιπόν να κάνω ανάληψη υπηρεσίας στο σχολείο για να ενημερώσω και τον υπεύθυνο/η για την κατάστασή μου;

Αρχικά, θα πρέπει να πάρεις αναρρωτική άδεια λόγω κύησης υψηλού κινδύνου (ή ό,τι διατύπωση δώσει ο γιατρός σου στη γνωμάτευση). Αυτό θα γίνεται κάθε μήνα μέχρι την έναρξη της άδειας κύησης. Αν εξαντληθεί η αναρρωτική, τότε μπορείς να κάνεις χρήση της επαπειλούμενης. Οπότε θα κάνεις κανονικά ανάληψη και κατευθείαν αίτηση για αναρρωτική άδεια με ιατρική γνωμάτευση. Θα σε ενημερώσουν λογικά στο σχολείο για τη διαδικασία και τα απαραίτητα έγγραφα.

Ό,τι χρειαστείς, στείλε μου μήνημα, έκανα ακριβώς την ίδια διαδικασία φέτος 

Κι όμως, μου ζητήσανε απο τη δδε να στείλω υπερηχογραφημα. Ότι δηλδ τι; Προς επιβεβαίωση της κύησης; Δηλδ η ιατρική γνωμάτευση δεν τους φτάνει;  Για αυτό ρωτώ εδώ, έχει τύχει σε καμία άλλη συνάδελφο αντίστοιχο αίτημα;
Ποιος με υποχρεώνει να στείλω προσωπικά μου δεδομένα; Υπάρχει κάποια σχετική νομοθεσία για να το ψάξω;

Θα σου πρότεινα να πάρεις τηλέφωνο την πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή -στην τελική, αυτή θα εγκρίνει την άδεια- για να σου εξηγήσει ακριβώς αν χρειάζεται υπέρηχος και γιατί. Θυμάμαι πάντως ότι πριν από 15 χρόνια που είχα σπάσει άσχημα το πόδι μου, δεν έφτανε η γνωμάτευση και έπρεπε να πάω οπωσδήποτε και ακτινογραφία. Φέτος, για την αναρρωτική και την κύησης μόνο γνωμάτευση μου ζήτησαν. 

Παρεμβαση σε ολη την ταξη και μια πρωτη συναντηση διερευνητικη με καποιο παιδι, πιστευω οτι δεν χρειαζεται αδεια γονεα. Εαν ομως μιλαμε για παρεμβαση σε παιδι, τοτε η αδεια του γονεα (οπως και η επαφη/συναντηση με τους γονεις) ειναι απαραιτητη

Για παρέμβαση στην τάξη σε ομαδικό επίπεδο, δεν χρειάζεται άδεια. Για ατομική συνάντηση, χρειάζεται οπωσδήποτε ενυπόγραφη άδεια από τους γονείς, ακόμα και για την πρώτη.

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από να έρχονται παιδιά στο γραφείο και να ζητάνε συνάντηση με τον ψυχολόγο και να αρνούνται οι γονείς. Θεωρώ ότι ίσως από μια ηλικία και μετά, -από τα 12, τα 15, δεν ξέρω, αυτό το ξέρούν καλύτερα οι ειδικοί-, θα έπρεπε τα παιδιά να αποφασίζουν μόνα τους. Ανά ηλικία και ανά περίπτωση, έχουν λόγο σε θέματα κηδεμονίας, ψηφίζουν, βγάζουν δίπλωμα για μηχανάκι, αλλά δεν μπορούν να απευθυνθούν σε ειδικό για την ψυχική τους υγεία; Μου φαίνεται αδιανόητο. Για μικρές ηλικίες, δεν μπορώ να απαντήσω εύκολα, δεν έχω εμπειρία με δημοτικό. Υπάρχει βέβαια πάντα ο εισαγγελέας και η ακούσια νοσηλεία -το 'χουμε ζήσει κι αυτό-, αλλά είναι πολύ ακραία λύση.

@Έσπερε, συνεχίζεις να φαντάζεσαι πράγματα. Ο σχολικός -και ο κάθε ψυχολόγος- δεν έχει δικαίωμα να αποκαλύψει τίποτα από αυτά που του λένε τα παιδιά στις ατομικές συνεδρίες. Είναι προσωπικά δεδομένα και μπορεί να χάσει την άδεια του. Ίσως κάνουν κάποια νύξη, πολύ γενική και αόριστη, σε συμβουλευτικό επίπεδο, σε όλο το σύλλογο, γενικά για τα παιδιά, παιδαγωγικής φύσεως, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να πουν "Το τάδε παιδί έχει αυτό το θέμα, μην τον πιέζετε". Αντίθετα, οι ψυχολόγοι που έχω συναντήσει εγώ προτείνουν στους γονείς λύσεις, από τις οποίες φαίνεται ξεκάθαρα ότι το πρόβλημα ξεκινάει από το σπίτι. Διαχωρίζουν επίσης τα προβλήματα που οφείλονται στο σχολείο -γιατί υπάρχουν πολλά τέτοια, βλ. bullying ή προβλήματα αυτοπεποίθησης που αφορούν βαθμούς ή κοινωνικοποίηση με συνομήλικους- και εκεί θεωρούν ότι το σχολείο οφείλει να παρέμβει και με κυρώσεις αν αυτό κρίνεται απαραίτητο. Είναι ξεκάθαρο αυτό.

Από εκεί και πέρα, όταν έχεις παιδιά με αυτοκτονικές τάσεις, τι θα πεις στο γονιό; Συνέχισε να σφάζεσαι με το παιδί σου γιατί δεν παίρνει τους βαθμούς που θέλεις; Πραγματικά δεν ξέρω σε τι σχολείο είσαι, αλλά στο δικό μας αυτό είναι το σοβαρό πρόβλημα. Έχουμε παιδιά όλων των χρωμάτων και των φασμάτων, τα οποία χαρακώνονται. Και ο αριθμός τους αυξάνεται κάθε χρόνο. Πέρυσι μόνο είχαμε νοσηλείες -και όχι μια και δύο- στην παιδοψυχιατρική γι'αυτό το λόγο. Και πάλι σε αυτή την περίπτωση, μαθαίνουμε ό,τι μας επιτρέψει ο κηδεμόνας. Ο ψυχολόγος όμως μπορεί να δει και να προλάβει τέτοιες καταστάσεις.

Το "καλοβαλμένο" παιδάκι πρέπει να μάθει να ορθώνει το ανάστημά του απέναντι σε οποιαδήποτε κακοποιητική συμπεριφορά εις βάρος του, είτε έρχεται από ανήλικους είτε από ενήλικους. Γιατί θα τις ξαναβρεί αυτές τις συμπεριφορές μπροστά του. Μπορεί να είναι γείτονες, μπορεί να είναι συνεργάτες στη δουλειά, μπορεί να είναι συνοδηγοί στο δρόμο. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πιστεύεις ότι τα "καλοβαλμένα" παιδάκια θα ζήσουν σε φούσκα, ειδικά σε περιοχές που ζουν από τον τουρισμό που πραγματικά συναντάς κάθε καρυδιάς καρύδι.

Τώρα θυμήθηκα άλλο παλαβό που μας έχει πει ψυχολόγος. Ότι πρέπει τα ησυχα πσιδια να διαμαρτύρονται όταν κάποιος κάνει φασαρία και τιυς ενοχλεί. Και κερατάς και δαρμένος δηλαδη. Φοβερή μετακύλιση ευθυνών σε ανήλικα. Έρχεται το παιδάκι το ήσυχο το προσεγμένο από το σπίτι του, δεν φτάνει που του στερεί κάποιος το δικαίωμα στη μάθηση και του καταστρέφει τις σχολικές αναμνήσεις, θα πρέπει και να βγάλει και το φίδι απ την τρύπα. Λες και το κάθε κακομαθημένο που δεν υπολογίζει τον ενήλικα καθηγητη, θα υπολογίσει τον συμμαθητή του που απέχει έτη φωτός.

Εδώ είναι το πρόβλημα. Δεν είναι καθόλου παλαβό αυτό που σας είπε, είναι απόλυτα σωστό και πάρα, μα πάρα πολύ αποτελεσματικό. Οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές, μέσα και έξω από την τάξη, πρέπει να αποθαρρύνονται από όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας. Τι θα πρέπει να κάνουν δηλαδή; Να κάθονται σαν προβατάκια, να περιμένουν από κάποιο καθηγητή να τους λύσει το πρόβλημα και μετά να εκλέγουν τους φασαριόζους στο 15μελές; Εννοείται και ότι τα παιδιά ως σύνολο έχουν μεγαλύτερη δύναμη από τον ενήλικα καθηγητή σε τέτοια θέματα. Η ομάδα συνομηλίκων θεωρείται πλέον πολύ σημαντικός παράγοντας για τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς παιδιών, ειδικά των εφήβων και έχει φοβερή δύναμη. Και καλό θα είναι να το ξέρουν αυτό τα παιδιά, για να μπορούν να προφυλαχθούν 4-5 χρόνια μετά που θα είναι ενήλικες.

Δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείς ότι πρόκειται για μετακύλιση ευθυνών. Ο καθένας από το δικό του μετερίζι κάνει αυτό που μπορεί -όχι παραπάνω- και με τη συνεννόηση και τη συνεργασία όλων σιγά σιγά λύνεται το πρόβλημα. Σε εμάς έχει δουλέψει εξαιρετικά σε περίπτωση κλοπών σε τμήμα. Το έλυσαν μόνα τους τα παιδιά -α' γυμνασίου τώρα- με την ψυχολόγο, εμείς δεν ανακατευτήκαμε καθόλου και δεν μάθαμε πότε επίσημα ποιο παιδί το έκανε. Δεν υπήρξε τιμωρία, οι κλοπές σταμάτησαν και το παιδί ενσωματώθηκε στο τμήμα ενώ πριν ήταν περιθωριοποιημένο. Δεν είναι μωρά, καταλαβαίνουν πολύ καλά τι γίνεται και είναι πολύ καλό να ξέρουν ότι και σε αυτή την ηλικία μπορούν με μικρές πράξεις να βελτιώσουν τις συνθήκες γύρω τους.

Όταν ο ψυχολόγος κάνει παρέμβαση σε ολόκληρο τμήμα -συνήθως για περιστατικά bullying ή για ένα παρεάκι που αλληλοϋποστηρίζονται στις σκανταλιές και διαλύουν το τμήμα- έχει όλη την άνεση να μιλήσει για πειθαρχία, για κάνονες και για συνέπειες των πράξεων. Έχει ειδίκευση στη σχολική ψυχολογία, ξέρει να δουλεύει με ομάδες, αν έχει σχετική υποστήριξη από το σχολείο και δεν τον θεωρούν περιττό, μπορεί να κάνει σημαντική δουλειά. Όχι θαύματα, μια μέρα την εβδομάδα έρχεται, αλλά σίγουρα μπορεί να εξομαλύνει κάποιες καταστάσεις με τρόπους που εμείς δεν μπορούμε.

4 χρόνια έχει το σχολείο μας ψυχολόγο και κοινωνική λειτουργό. Έχουμε δει αποτελέσματα τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο.

Trust for ever!

Ερώτηση: Με οργανική σε x περιοχή, πώς γίνεται να ζητάς μετάθεση στην ίδια (x) περιοχή;; Προφανώς, λανθασμένη καταχώρηση από τη ΔΔΕ;

Είναι συνάδελφοι με οργανικές σε Μουσικά, Καλλιτεχνικά της x περιοχής, οι οποίοι θέλουν να μετατεθούν στην περιοχή x.